جشنواره فجر قم با نمایش سه فیلم دفاع مقدسی به ایستگاه آخر رسید
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۳۴۲۶۶
به گزارش خبرنگار مهر، پرونده چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر در شب پایانی این جشنواره در قم با اکران شش فیلم بسته شد.
سینماهای ونوس، تربیت و بازار شهر قم در نخستین سانس خود با انبوهی از تماشاگران سینما برای تماشای فیلم‌های «مجنون»، «احمد» و «آسمان غرب» روبه‌رو بودند.
اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه در شب پایانی برگزاری جشنواره در سینما ونوس در حالی به تماشای «احمد» به کارگردانی امیر عباس ربیعی نشستند که حتی یک صندلی خالی هم در سالن باقی نمانده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«احمد» موضوع بکری دارد و به یکی از برجسته‌ترین فرماندهان هشت‌سال دفاع مقدس نه در جبهۀ جنگ که در عرصه‌ای دیگر یعنی اولین ساعات پس از وقوع زلزلۀ مرگبار بم در پنجم دی ١٣٨٢ پرداخته است.
فیلم با محوریت فرماندهی امدادرسانی شهید کاظمی پیش می‌رود و می‌کوشد چهره‌ای مردمی از او به تصویر بکشد اما در ارائه تصویر دقیق از شخصیت ویژه و تأثیرگذار شهید احمد کاظمی به تماشاگر نمی‌تواند به طور کامل موفق عمل کند.
«دروغ‌های زیبا» ساخته مرتضی آتش‌زمزم که محصول مشترک ایران و بنگلادش است، آخرین فیلمی بود که برای هنرمندان و اصحاب رسانه در سینما ونوس به نمایش درآمد که در جلب رضایت مخاطبانش ناکام بود.
اما سینما تربیت در شب پایانی جشنواره پذیرای انبوهی از علاقه‌مندان به سینمای دفاع مقدس برای تماشای فیلم «مجنون» ساخته مهدی شامحمدی با موضوع شهید مهدی زین‌الدین و رشادت‌های رزمندگان لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) در عملیات خیبر بود.
در حالی که تمامی بلیت‌های «مجنون» در همان روز اول جشنواره به فروش رسیده بود، بسیاری از علاقه‌مندان به امید خرید بلیت از گیشه راهی سینما تربیت به صف شده بودند اما به دلیل نبود حتی یک صندلی خالی، موفق به تماشای این فیلم نشدند و به خانه برگشتند.
پیش از شروع فیلم «مجنون»، گروه سرود دانش‌آموزی به اجرای سرود «بهمن خونین جاویدان» پرداختند و فضای سالن سینما را در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی متفاوت کردند.
سینما تربیت در دومین سانس خود با نمایش فیلم «باغ کیانوش» به کارگردانی رضا کشاورز حداد با چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر وداع خوبی داشت و تماشاگران را با رضایت به خانه بدرقه کرد.
اما مخاطبان جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی «بازار شهر» به تماشای «آسمان غرب» ساخته محمد عسگری نشستند که روایت رشادت‌های شهید شیرودی و خلبانان هوانیروز ارتش در روزهای ابتدایی دفاع مقدس است.
محمد عسگری سال گذشته فیلم «اتاقک گلی» را در شب پایانی جشنواره در سینما تربیت روی پرده داشت و حالا امسال «آسمان غرب» دومین فیلم بلند سینمایی او در شب پایانی جشنواره به نمایش درآمد که به لحاظ درام از اثر اول فیلمساز به مراتب عقب‌تر بود.
جشنواره فیلم فجر در قم که از روز ۱۶ بهمن‌ماه با اکران انیمیشن «رویا شهر» آغاز به کار کرده بود در شب پایانی جشنواره و در آخرین سانس پردیس سینمایی بازار شهر نیز همین انیمیشن جذاب روی پرده رفت که مورد
تشویق و رضایت تماشاگران قرار گرفت و حسن ختام اکران فیلم‌های جشنواره چهل‌ودوم در استان قم بود.
برگزاری نشست نقد و بررسی آثار چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر در قم
سینما ونوس قم در آخرین روز برگزاری چهل و دومین جشنواره فیلم فجر میزبان برگزاری نشست نقد و بررسی آثار جشنواره با حضور جمعی از علاقه‌مندان سینما بود.
در ابتدای این جلسه حمیدرضا منتظری منتقد و مدرس سینما در سخنان کوتاهی، به مرور اجمالی آثار اکران شده در جدول اکران سینما ونوس قم پرداخت و به برخی نکات فنی و ساختاری مهم و همچنین جنبه‌های محتوایی و تحلیلی این آثار اشاره و در ادامه از «سعید نجاتی» دعوت کرد به عنوان یک سینماگر قمی و برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌کوتاه از سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر نظرات خود را درباره فیلم‌های جشنواره با حضار در میان بگذارد.
بر اساس این گزارش، در این جلسه به ترتیب آثار «نبودنت» به کارگردانی کاوه سجادی‌حسینی، «آپاراتچی» قربانعلی طاهرفر، «آغوش باز» بهروز شعیبی، «شکار حلزون» محسن جسور، «قلب رقه» خیرالله تقیانی‌پور، «آسمان غرب» به کارگردانی محمد عسگری، «آبی روشن» به کارگردانی بابک لطفی‌خواجه‌پاشا، «پرویزخان» علی ثقفی، «مجنون» مهدی شامحمدی، «باغ کیانوش» به کارگردانی رضا کشاورز و «تابستان همان سال» محمود کلاری مورد بحث و بررسی توسط فیلمسازان قرار گرفتند.
در بخش دیگری از این برنامه حمیدرضا منتظری تماشای دقیق آثار جشنواره‌ها را برای فیلمسازان و هنرجویان مهم دانست و بیان کرد: خیلی خوشحالم که در این دوره از جشنواره حضور پررنگ هنرجویان سینما و فیلمسازی در کنار سینماگران شهر قم شاهد بودیم و از دیدگاه من تماشای آثار در جشنواره از دو جهت اهمیت دارد. اول اینکه جشنواره به هرحال یک ویترین و رویداد سینمایی برای خانواده سینماست و حضور در این رویداد برای اعضای این خانواده اهمیت دارد. دوم اینکه تماشای دقیق آثار در کنار هم و بررسی و مقایسه نقاط قوت و ضعف آثار می‌تواند به افزایش درک زیبایی‌شناسی هنرجویان و دانشجویان سینما هم از جنبه فنی و هم از منظر محتوایی کمک کند.
در ادامه جلسه «سعید نجاتی» بعد از پرسش و پاسخ با حاضرین جلسه پیرامون برخی فیلم‌ها، درباره حضور نام‌ها و چهره‌های قمی در بین عوامل همکار در جشنواره ابراز خوشحالی کرد و افزود: برای «علی ثقفی» کارگردان فیلم «پرویز خان» که سال‌های قبل در قم کار می‌کرد آرزوی موفقیت می‌کنم و همچنین دیگر افرادی که چه به عنوان بازیگر و چه به عنوان عوامل فنی در تیم تولید حضور داشتند آرزوی موفقیت دارم و امیداورم شرایط حمایت رشد و حمایت از سینما در شهر قم به شکلی پیش برود که در آینده شاهد حضور سینماگران بیشتری از شهر قم در بین عوامل حرفه‌ای سینمای ایران باشیم.
نجاتی در ادامه به ضرورت تلاش فیلمسازان برای تولید فیلم و قدم نهادن در مسیر آزمون و خطا در عرصه فیلمسازی اشاره کرد و اظهار داشت: آینده سینما در دست آن دسته از نسل جوان امروز است که هوشمندانه از حاشیه به دور باشند و آگاهانه به تماشای آثار بنشینند و مسیر و جایگاه خود را در این مسیر دشوار سینما پیدا کنند.
این فیلمساز قمی در پایان با اشاره به اهمیت آموزش در سینما اشاره کرد و بیان داشت: به همه فیلمسازان جوانی که در مسیر آموزش سینما هستند و می‌خواهند در این مسیر بمانند و ادامه دهند توصیه می‌کنم، تولید فیلم را اولین و مهم‌ترین هدف خود در این عرصه قرار دهند و از حاشیه‌ها دوری کنند، چراکه مهم‌ترین کار فیلمساز ساخت فیلم است و فیلمساز در همه جا با فیلم‌هایش شناخته می‌شود.
چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر در قم از ۱۶ تا ۲۲ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ در سینماهای ونوس، تربیت و بازارشهر قم برگزار شد.
کد خبر 6021827منبع: مهر
کلیدواژه: قم جشنواره فیلم فجر دهه فجر راهپیمایی 22 بهمن دهه فجر بوشهر انتخابات مجلس 1402 انقلاب اسلامی ایران 22 بهمن تبریز کرمانشاه جشن انقلاب خطبه های نماز جمعه ایلام عکس استانها اردبیل مشهد چهل ودومین جشنواره فیلم فجر شب پایانی جشنواره جشنواره فیلم فجر سینما تربیت سینما ونوس آسمان غرب فیلم ها شهر قم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۳۴۲۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبلیغات گل درشت در تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی به مرز فاجعه رسیده است/ تلویزیون شفاف‌سازی کند
حسین قره: آقایان در تلویزیون که خیال خودشان را راحت کرده‌اند، انگار وقت و زمان و گوش و چشم سایر حواس و قوای فاهمه و... که مخاطبان دارند، مِلک حضرتشان است و تصمیم و کنترلش با خودشان نیست، اخیراً هم که دیگر تبلیغ نمی‌سازند، در واقع خود آگهی‌ها به سریال وسط فوتبال و سریال و... تبدیل شده است، شاید مخاطب یادش برود که داشت چه می‌دید و البته دیده شده بعضی از مواقع خود پخش هم یادش رفته و رفته‌اند برنامه بعدی.
تلویزیون شفاف‌سازی کنداگر مخاطب تلویزیون باشید گاهی آن قدر تبلیغات طولانی است که نسبت به زمان پخش و قیمت ثانیه و دقیقه تبلیغات در تلویزیون این شائبه برایتان پیش می‌آید که صداوسیما در شکل کلی سهام‌دار آن کالا و خدمات است؛ چون واقعاً خارج توجیه است، مثلاً فرض بفرمایید یک نوعی از چرخ‌گوشت (تعمداً اسم و اصل برند و کالا را نمی‌گویم) هست که شما هر وقت تلویزیون را روشن کنید اول تبلیغ‌کنندگان آن را می‌بینید. اگر یک برند برنامه بلندمدتی داشته باشد که هر خانواده ایرانی (حدود ۲۵ میلیون خانوار) یکی از این وسیله را داشته باشند، حتی اگر ۸۰ درصد سود حاصل از هر دستگاه را صرفه تبلیغات تلویزیونی کند باز هم باتوجه‌به ساعات پخش در میان‌برنامه‌ها یا بین نیمه‌های فوتبال و... توجیه اقتصادی ندارد، آخر تبلیغات حاصل عدد و رقم است، یک برند این میزان از سود را هزینه می‌کند تا این میزان از بازار هدف محصولاتش را بخرند، آخر تک‌محصولی که بازار جهانی هم ندارد، این همه تبلیغ را با چه توجیه اقتصادی انجام می‌دهد. مگر اینکه مثلاً در آغاز سال با بخش آگهی تلویزیون یک قرارداد کلی بسته شده باشد که مثلاً N هزار ساعت بخش در سال به قیمت N میلیارد تومان و گرفتن دو نوع تخفیف، یکی از بابت این که کالا موردبحث تولید ایرانی است و حمایت از بازار داخلی است و دیگر اینکه چون قرارداد موردی نیست و کلی و سالانه است.
همین‌جا چند سرفصل وجود دارد که می‌شود درباره آن صحبت کرد. یک اینکه تقریباً قریب به‌اتفاق تبلیغات این چنینی را چند بازیگر و احتمالاً یک شرکت تبلیغاتی می‌سازند، پرسش اول این است، آیا محدودیتی و رانتی خاص برای سازندگان تبلیغات وجود دارد یا نه تصادفاً این اتفاقات رقم خورده است.
دوم اینکه اگر محدودیتی نیست آیا چنین شرایطی برای همه تولیدکنندگان ایرانی وجود دارد. اگر چنین است آیا تلویزیون فراخوانی عموماً داده است که شرایط برای همه کالاها و همه بازارها و خدمات وجود دارد و می‌توانند از این بستر استفاده کنند. اگر این فراخوان داده شده و اگر شرایط برای همه یکسان است، در بازار تولید داخلی هیچ برند دیگری تمایل به این همه ساعت پخش ندارد؟ که این خود چند سرفصل دیگر را باز می‌کند که آیا برندها و تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده‌اند که همین میزان هم هزینه کردن در تلویزیون گران است و بازگشت سرمایه ندارد چرا که سرمایه گران‌بهای اجتماعی تلویزیون ریزش داشته است.
فقط یک نکته دیگر می‌ماند که در شرایط اجتماعی امروز و مسئله زنان به کار با مداقه نیاز دارد، آقایان ابتدا و میان و انتهای بعضی از برنامه‌های گفت‌وگومحور درباره زنان، تبلیغاتی را نشان می‌دهند که دغدغه زنان خانه‌دار این سرزمین خلاصه می‌شود در پوره سیب‌زمینی، این هم سطح سلیقه و دغدغه و بلندنظری، واقعاً خود حماسه است. (تأکید می‌کنم که آن تبلیغات می‌تواند در برنامه‌های آشپزی و یا سرگرمی محور پخش شود؛ ولی بعد از هر برنامه‌های منظور است.)
دوباره و بلکه شاید دوباره باید تأکید کنم که صداوسیما به دلیل اختصاص بودجه ملی - که امسال ۲۴ هزار میلیارد تومان به آن اضافه شده است - باید نسبت به تمام کنش‌ها و واکنش‌ها، برنامه‌سازی‌ها، تولیدات و... پاسخگو به ملت باشد. اگر تلویزیون خصوصی بود یا همچون شبکه نمایش خانگی منبع مالش از بخش خصوصی تأمین می‌شد، این همه تأکید لازم نداشت و آقایان جبلی و جلیلی که بر مسند و صندلی یگانه رسانه ملی نشسته تکیه زده‌اند باید برای تک‌تک اقدامات پاسخگو باشند.
همان‌طور که همه می‌دانیم، بسیاری از هنرمندان و نویسندگان و... حوزه سینما چشم و دل از تلویزیون بریده‌اند و به سینما و شبکه نمایش خانگی پناه برده‌اند و ناگفته نماند که هنرمندان ترازی هم چشم و دل از همه چیز شسته‌اند و در سکوت نشسته‌اند. شاید توجیه بسیاری این است که «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل». به‌هرتقدیر کار ما قضاوت نیست و هر که هر چه خود می‌خواهد همان می‌کند؛ اما نکته کجاست، در شبکه نمایش خانگی و سینما که بخش خصوصی دستی در تولید آن دارد برای تأمین هزینه یا نیاز به سرمایه‌گذاری دارد که نیتش سود کم و حضور در خلق هنر است و یا نه سرمایه‌گذاری که مثل هر تجارت و بازار و صنعتی به دنبال سود مکفی و به‌اندازه سرمایه است. بماند که هر کدام باشد مهم نیست مهم ارائه هنرمندانه تبلیغات در آثار است. این مسئله و پدیده هم مختص ما نیست، همه جهان گرفتار این نوع تولید تبلیغات هستند. این چرخه که باید کالای تولیدشده به دست مصرف‌کننده برسد و آن را مصرف کند که چرخه تولید دوباره بچرخد، هر چه هست فعلاً سرنوشت این عصر است؛ اما نوع ارائه آن بسیار مهم است.
تبلیغات گل درست حتی گرفتاری بزرگ‌ترین هنرمندان تاریخ معاصر بوده و هست. به‌خاطر دارم در یک نشست کارگردان فقید و بزرگ تئاتر جهان، پیتر بروک در زمان بخش یکی از جسورانه‌ترین آثارش (مهابهاراتا) در تلویزیون همین مشکل را داشته که هر ۱۵ دقیقه آن فیلم تئاتر قطع و برنامه به بخش آگهی می‌رفته است. این قطع حس و حال و هوا برای یک فیلم تئاتر و مخاطب و تولیدکنندگان آن عذاب‌آور بوده و پیتر بروک صحبت می‌کند و از سرمایه‌گذاران و گروه‌های تبلیغاتی می‌خواهد که اطلاعاتشان را در آخر و حتی تیتراژ بیاورند؛ ولی حس تماشاچی را در میانه اثر قطع نکنند. (نقل به مضمون عرض کردم؛ چون سال‌ها پیش این ویدئو را دیدیم.)
قاعده سریال ها و پخش‌های جهانی و تلویزیون‌ها خصوصی این است که هر ۲۰ دقیقه فرصتی یک تا دودقیقه‌ای به آگهی داده شود؛ اما اینکه در سریالی که هنرمندان برجسته در آن هستند به درودیوار آن تبلیغات چسبیده باشد و حتی در یک سریال مثلاً ساختمان مرکزی شرکت تبلیغ‌کننده دیده شود... (باز هم تأکید می‌کنم که از ارائه مصداقی واقعی پرهیز دارم) دیگر فاجعه گل درشتی است و از خارج از عرف تمام درس‌های تبلیغات است و قطعاً به ضدتبلیغ تبدیل می‌شود.
تبلیغات در عصر جدید با هنر گرافیک که هنری بصری است گره می‌خورد، مختصر و موجز و متناسب و با احترام به شعور مخاطب. اینکه در همه جای یک سریال نمای نزدیک بازیگر و سرش باشد و پشت سرش فلان شامپو که واقعاً ضدتبلیغ است. یکی از شروط استمرار یک هنر احترام به مخاطب است و هنرمندان آفرینشگر نباید اجازه دهند که تبلیغات غیرهوشمندانه و گل درشت به اعتبار آنان ضربه بزند.
توجه به تولید ملی و بهره‌مندی تولیدکنندگان که سالانه میلیون‌ها نفر از خدماتشان استفاده می‌کنند کار بسیار خوبی است، تبلیغات چنین پدیده‌ای است، اما استفاده در حد فوق ابزار و بی‌احترامی به مخاطب را باید خود هنرمندان فکری برایش بکنند. هنرمندانی که کار تبلیغات می‌کنند باید سرمایه‌گذاران را توجیه کنند که چه چیزی برای آنان مناسب است. تن‌دادن تمام به خواسته سرمایه‌گذار که احتمالاً خواسته‌ای داشته و اصرار دارد که در چنین شرایط اقتصادی پر ماجرایی سرمایه‌گذاری‌اش حداکثر سود را داشته باشد باید با قواعد هنر هم بخواند، برای اعتبار برندی که ساخته است حداقل بپذیرد که ارائه هنرمندانه کالا و خدمات برندش برای شرکت و تجارتش سودی بلندمدت خواهد داشت.
تبلیغات محیطی که در اختیار سینما و شبکه نمایش خانگی است هم یکی از سرفصل‌هایی است که می‌توان درباره آن نوشت که در این کوتاه نوشته نمی‌گنجد.
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902705
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت